Ervaringen

Controle

Tja, dan ben je 61 en zit je 6 maanden thuis met een burn-out terwijl je dacht dat het bedrijf echt niet zonder jou kon . Via relaties Marylene gevonden. Dus niet via de huisarts en de bedrijfsarts! Erg jammer want vooral de bedrijfsarts was erg goed.
Toen ik weer aan het werk ging heeft Marylene ervoor gezorgd dat ik een andere manier van denken ontwikkelde waardoor ik de vele stress situaties in een ander perspectief ging zien.
Nu zijn we weer een jaar verder en sta ik weer volop in het leven. Plezier in het werk, doch vooral ook een veel betere thuissituatie .
Marylene leerde mij dat ik ook echt meer tijd voor mezelf moest gaan nemen. Heel wijs, want doordat ik meer tijd voor mezelf ging nemen ook eindelijk eens iets gedaan aan mijn Apneu (ademstilstand tijdens het snurken waardoor onrustig on ondiep slapen waardoor altijd moe). Wel vreemd want ik ben 1,8 m en 80 kg. Apneu zou je verwachten bij de wat "gewichtere" mensen maar dat is dus een fabel. Nu slaap ik met een Cpap en wordt 's ochtends wakker door de wekker . Had ik al jaren niet meer meegemaakt. Zie ook de website van Apneu als je hier meer over wilt weten.
Verbazingwekkend dat deze resultaten in een vrij korte tijd gerealiseerd konden worden. In het begin zag ik Marylene elke 2 weken doch daarna maar 1 keer per maand. Haar manier van werken is echter zodanig dat ik aan 1 zo'n uur al voldoende had.
Afgelopen dinsdag afscheid genomen en ik wil dan ook graag mijn ervaringen delen met anderen, dus bij deze.
Marylene, heel erg bedankt, succes en heel veel respect.
Groet.
Ron.

Voor ik aan therapie begon heb ik ook op deze site de ervaringen van anderen gelezen. Het leek me allemaal een beetje te mooi om waar te zijn .
En nu ben ik blij om ook iets te mogen schrijven! Ik ben het roerend eens met mijn voorgangers. Eigenlijk heb ik een totaal verkeerd beeld gehad van therapie: 'dan ben je zielig en de therapeut vertelt je wat je moet doen'.
Nou: mooi niet. Je moet het allemaal lekker zelf doen. Therapie was voor mij meer een levensschool: kennis opdoen mbt mezelf en het leven. Ontdekken wat ik stiekem al wist maar waar ik nooit naar luisterde. Meer onafhankelijk zijn, jezelf neerzetten zoals je bent, want daar blijkt helemaal niets mis mee te zijn.
Ik ben 8 keer bij Marylene geweest en zal dit altijd blijven zien als een kruispunt in mijn leven, waar ik de goede weg heb gekozen. Van een uitgeput en somber persoon ben ik verandert tot een stralende 50 plusser, die voor het eerst kan genieten, rust in zichzelf voelt en haar eigen ruimte in neemt! Dit gun ik iedereen!

Dank je wel Marylene, voor mij ben jij een fantastische therapeut en een heel mooi mens om te mogen ontmoeten!

net als iedereen die bij marylene geweest is, ben ik in positieve zin veranderd. zonder een patient/arts situatie,maar in een rustige begripvolle sfeer. Ik ken uit het verleden met mijn gezin ook andere vormen van hulpverlening, waar je niet vrolijk van wordt. Als je de stap naar psychologische hulp nog niet gezet hebt, dan wil ik zeggen, zoek en twijfel niet langer, maar kies deze keer voor jezelf en maak een afspraak met marylene. praten over pijnlijke dingen of herinneringen is bij haar niet eng, dat vertrouwen krijg je heel snel,
sneller en beter dan je nu kunt inschatten.

Op deze site lees ik veel ervaringen van mensen, die best wel lang in therapie waren. Helaas kon ik dat niet doen omdat mijn verzekering maar 5 keer vergoed. Hoe kort dit ook is: ik sta verstelt van het resultaat. We hebben heel doegericht en effectief gewerkt. Ik voel me een stuk stabieler en heb meer inzicht in mezelf en meer zicht op de situatie met mijn partner. Ik heb handvaten gekregen die ik dagelijks gebruik en die me echt helpen om vanuit rust en vertrouwen mijn eigen keuzes te maken. Super! Ik gun mezelf een vervolg volgend jaar om ook een stuk verleden aan te pakken. Dank!

Vandaag had ik mijn laatste consult bij Marylene. Moet wel ff een traantje wegpinken ...
Maar wat ben ik blij met het resultaat en met mezelf! Toen ik in september vorig jaar voor de intake ging had ik verwacht dat ik er zeker een jaar voor uit moest trekken en dat alles heel moelijk en zwaar zou worden. Ik twijfelde ook of ik ooit beter zou worden. Wat construeren wij mensen toch vaak voor verhalen in ons hoofd!
Dat doe ik nu bijv. dus niet meer zo .
Ik had in 2010 vlak achter elkaar mijn beide ouders verloren. In diezelfde periode had ik een miskraam. Na het overlijden van mijn vader bleek mijn man een andere vrouw te hebben (na bijna 12 jaar huwelijk). Ik zag het allemaal niet meer zitten. Ik kreeg angstaanvallen, sliep niet meer en vrat me iedere dag helemaal vol.Van de huisarts had ik pillen tegen de angst maar toen ik ook nog wijn begon te drinken werd het echt erg. Dat ging dus echt niet goed samen. Ik verwaarloosde mezelf, voelde me minder dan niets. Vond me een beroerde moeder, kreeg het huishouden niet meer op een rijtje en funcioneerde ook steeds slechter op mijn werk. Kortom: chaos! En ik kon en wilde ook die ellenede helemaal niet voelen!
In therapie heb ik geleerd mijn hoofd op orde te brengen, ik leerde anders en beter denken. Ik verwerkte hele nare gebeurtenissen en vond langzaam mijn zelfvertrouwen en mijn kracht terug. Eigenlijk heel snel, als ik het goed bekijk. Marylene gaf me het gevoel dat ik dit allemaal echt waard was! Die geloofde v***f het eerste gesprek in me. En ze gaf me zo waardevolle handvaten! Echt toepasbaar in dagelijks leven. Wat een warm en kundig mens! Nu lijkt het, dat ze me een stuk vertrouwen heeft 'geleend' tot ik het weer zelf kon voelen. Ik ben weer helemaal gelukkig en kan mijn leven weer aan! Dank dank dank! En als de lezer nog twijfeld of therapie wel nuttig is: stop daarmee en gun jezelf NU het begin van een heel; fijn leven . Dikke knuffel van Sanne

Ruim een jaar geleden kwam ik bij Marylene. Ik maakte allerlei heftige dingen mee. Ik was moe, erg moe. Ik was gespannen, alert, liep op de toppen van mijn tenen. Het lukte me allemaal net, of net niet. Alles ging gewoon door. Ik ging gewoon door. Ik was verdrietig, maar voelde dat eigenlijk niet zo. Verdriet kan je niet toelaten wanneer je bezig bent met overleven. Dan moet je gewoon je hoofd boven water houden. Verdriet trekt je naar beneden. Dus ging ik door. Ik was met van alles bezig, maar was er zelf eigenlijk niet. Ik was bezig met de dingen doen waarvan ik vond dat ik die moest doen. Voor anderen zorgen. Zorgen dat alles geregeld is. Werken. Sterk zijn. De boel bij elkaar houden. Ook kwamen er allerlei oude, onverwerkte gevoelens uit mijn jeugd naar boven, van pijn en verdriet. Ik wilde professionele hulp, zodat ik zou leren om beter om te gaan met de heftige situatie waar ik in zat.

Na een onprettig intakegesprek met een eerstelijnspsycholoog kwam ik op de website van Marylene terecht. De website sprak me meteen aan, omdat er warmte, begrip en gevoeligheid uit sprak. Ik had er meteen een goed gevoel over. De eerstelijnspsycholoog liet ik los en ik maakte een afspraak met Marylene.

Mijn eerste gesprek met Marylene ervaarde ik als heel fijn. De therapieruimte vond ik prettig. Het was er licht en opgeruimd, er stonden verse bloemen in een vaas en er hingen mooie schilderijen aan de muur. Er was zorg aan besteed. Zo gemaakt dat de ander zich er op zijn of haar gemak zou voelen. Marylene was warm en begripvol, luisterde en vroeg door. Ze stemde goed op me af. Richting het einde van het gesprek vatte ze het gesprek samen, maakte ze een inschatting en deed ze een soort van behandelvoorstel. Ze legde me uit dat mijn overlevingskant heel sterk was en dat er weinig ruimte was voor mijn ‘kleine ik’, mijn gevoelskant. Ik voelde me begrepen en gehoord. Na het gesprek fietste ik naar huis, zo ongeveer zingend en fluitend. Ik had aandacht voor mezelf. Zat in mijn eigen lichaam. Onderweg naar huis werd ik gebeld. Of ik meeging ergens naartoe. Ik heb ‘nee’ gezegd, ik voelde dat ik er geen zin in had. Diegene probeerde me over te halen. Weer zei ik ‘nee’, ik ging gewoon doen waar ik zelf zin in had. Thuis heb ik twee boterhammen gesmeerd en deze met volle aandacht opgegeten. In het hier en nu. Toen was ik moe. Ik ging lekker liggen, nestelde me in de bank en liet mezelf in slaap vallen. Gewoon, slapen omdat ik moe was. Pffffffffffffffff……….. Dat geluid maakte mijn lichaam en geest met een diepe zucht.

In de therapie hebben we aan verschillende dingen gewerkt. Ik kwam erachter dat ik soms toch nog erg onzeker kon zijn. Dat ik soms toch nog kon denken dat ik niet goed genoeg was. Dat ik iets niet waard was, omdat ik niet waardevol genoeg was. In de therapie heb ik mezelf als baby’tje in mijn armen gehouden. Gekoesterd, liefde gegeven. Gezegd dat ze welkom is in deze wereld en dat ze er mag zijn en dat ze goed is zoals ze is. Onvoorwaardelijk. Het was zo ontzettend fijn om thuis te komen bij mezelf. En ook zo belangrijk. Daarnaast zijn we ook bezig geweest met meer praktische dingen, zoals keuzes maken. Hierbij stuurde Marylene me niet een bepaalde richting op, maar scheen ze een lichtje bij het vinden van mijn eigen weg.

De gesprekken met Marylene waren een cadeau voor mij waar ik dankbaar voor ben.

Ik wens iedereen alle hulp en liefde toe die je nodig hebt.

Het proces verliep sluipend: na een bedrijfsongeval in 2010 raakte ik stukje bij beetje mijn vertrouwen kwijt. Het vertrouwen in mezelf en dat in anderen. Ik vermeed steeds meer uitdagingen, steeds meer contacten. Ik raakte geisoleerd en werd steeds banger. Van de huisarts kreeg ik angstremmers en uiteindelijk het advies naar Psychoconsult te gaan. Goede zet! Ik ben 8 keer geweest en besef: er is een wonder gebeurd !
Hoe het allemaal anders zou zijn na het wonder moest ik me al in de eerste sessie voorstellen. Wat was dat moeilijk zonder vertrouwen! En toch is het gebeurd, of nee: heb ik het voor elkaar gekregen, met de hulp van Marylene! Marylene is een toptherapeut!!! Die zet haar tanden erin, die fluit me terug als ik afdwaal, die tikt op mijn vingers als ik excusses verzin...allemaal geduldig en met een lieve glimlach . Marylene: je geeft echt om je patienten en je zet je helemaal in. Dank!!!

Ik was mijn zonnetje kwijt!
Ik kom uit een geweldig gezin met een moeder en vader die zo geweldig waren. Zij gaven mij een bepaalde kracht en zelfvertrouwen om deze gemene wereld frontaal tegen te gaan.

Als klein meisje was ik het zonnetje in huis, ik was zo vrij en blij! Er scheen een licht in mij! Geen zorgen alleen maar liefde, geluk en zorgzaamheid vulde mij op.

Ik kwam naar NL op mijn 9de, ik vond het Prachtig, het was Februari en er lag sneeuw, dat was voor mij de eerste keer dat ik sneeuw zag.

Mijn leven hier was geweldig, precies als in Zuid Amerika alleen met slechter weersomstandigheden...

Op mijn 15de kwam ik een jongen tegen hij was (18 jr) echter een mooi persoon, hij sprak altijd zo hoopvol al was zijn levenservaring tot zover best somber. We zagen elkaar ong 5 maanden. Op een dag vroeg hij mij of ik zijn moeder wilde ontmoeten.
Ik vond dat heel leuk, want als een jongen zijn moeder aan je voorsteld dan betekend dat dat hij serieus is.

Op een koude dag in Februari 1995 ging ik met hem mee, mijn ouders wisten niet dat ik een vriend had. IK KON MIJN OUDERS ALLES VERTELLEN, zulke ouders had ik, maar dat heb ik niet gedaan.

Ik ging met hem mee, hij zei " mijn moeder is om 18:00 vrij" dus wij gezellig op de bank tv kijken.

Na een tijdje stond hij op en de ging de hal in, deed de voordeur dicht en lichten uit. Het voelde raar, ik wist dat er iets naars ging gebeuren. Hij pakte me vast en sloeg mij, ik wist even niet wat er gebeurde, ik kreeg een blackout of een Outer body experience, want toen ik bij kwam lag hij op mij met zijn hand om mijn nek, ik snakte naar lucht, ik kon niet ademen..
Hij liet me los en ging van me af, ik kon niet huilen ik was in schok!

Ik heb wat van mijn kleren over was aangetrokken en ben weggegaan.. Hoe ik thuis kwam en waar ik ben gelopen, dat weet ik niet meer.

IK HEB DIT NIEMAND VERTELD! IK WAS EEN HEEL ANDER PERSOON

Soort zoekt soort!

Een jaar en wat maanden verder, kwam ik een hele lieve jongen tegen, toen was ik al 16 jr en hij was 19 jr. Dit was de eerste paar maanden leuk, hij was zorgzaam en zo lief voor mij..
toen we ong 6 maanden met elkaar gingen werd hij heel agressief en jaloers. Mensen zeiden tegen hem, zo jij hebt een mooi vriendin, ze is Te mooi voor jouw. Hij werd heel onzeker daardoor. Niet lang daarna begon het met een KLAP voor geen enkele reden, daarna een STOOT en een VUIST en voor ik het wist was ik blauwe plekken aan het verbergen. IK KON MIJN OUDERS ALLES VERTELEN maar dat heb ik niet gedaan.

Na een tijdje werd ik moe van de mishandeling en besloot om gewoon bij hem weg te gaan, ook al bedreigde hij mij, hij zou mijn huis in de fik steken en weet ik veel! IK WAS ER KLAAR MEE!
verrassend ging het best makkelijk, maar omdat hij gewoon een psyho was dacht ik van wees op je hoede.
De volgende dag wachte hij mij op bij station, sleurde mij uit de trein en begon mij weer te slaan en dreigen mij voor de trein te gooien. Gelukkig waren er dappere mannen in de buurt en was mijn leven bespaart door de gratie van God. Ik lag twee weken in het ziekenhuis met gebroken ribben.

IK HEB MIJN OUDERS ALLES VERTELD!
Zij snapte niet waarom ik niets zei.

BESCHERMING

En anderhalf jaar verder kwam ik een man tegen ik was 18+ jr hij was 24 jr.
Hij was groot en gespierd, dat was het! Hij kon mij beschermen voor al mijn angsten.
Hij ging vreemd en na 4 jaar en een kind verder besloot ik alleen verder te gaan.

VERLOSSING!

Na al deze jaren van kopzorgen was er NIETS van mij over, ik was OP, Depressief, Futloos en voelde me waardeloos. Ik was zo moe! Het enige was mij op de been hield was mijn zoontje!

Een vriendin van mij zei altijd je moet naar Marylene, Ik was nog niet klaar daarvoor.

Ik verhuiste met mijn nieuwe/huidige vriend naar Almere en dacht dit is mijn tijd om mijn leven, mijn zonnebloem weer te laten bloeien het licht in mij weer te laten schijnen.

Ik kwam bij haar binnen en het voelde gelijk al heel warm en vertrouwd.
Ik storte de eerste sessie alles uit wat ik al die jaren heb moeten verduren.
Dat voelde al heel goed!

(Ik ben een paar keer gewoon wel naar een therapeut geweest, maar als je over iets praat lijkt het verholpen)

maar intergratieve therapie is anders.
Je werkt van BINNEN naar BUITEN!
Het was soms intensief en zwaar maar er was altijd resultaat.

Marylene is gewoon heel goed in wat zij doet, en ze geeft echt om mensen, Ik geloof dat mensen met een reden op aarde zijn gezet (IEDEREEN) en Marylene wil ik bedanken voor haar wijze woorden (die me altijd zullen bij blijven) en liefde.

Nu ben ik 30 en ik heb een dochterje bij, mijn leven is beter dan OOIT!
Ik sta nu met beide benen op de grond en mijn geloof is zo veel sterker geworden omdat ik VERLOST ben van mijn angsten en onzekerheden.

Ik wil mensen die dit lezen laten weten dat je jezelf moet helpen door hulp te durven vragen.

Mijn levens:
LOVE YOURSELF, YOU MATTER!!

Love C.R.

IK in therapie nou nee, ik kan dat toch allemaal wel alleen, gewoon in en uit ademen en doorgaan.....desnoods totdat je er dood bij neervalt. Tot het moment komt dat je werkelijk door de bomen het bos niet meer ziet ! En dan toch die drempel over om in samenwerking met een therapeut het bos weer durven te gaan zien. En ook niet onbelangrijk weer overzicht te krijgen in het bos. In Marylene heb ik vertrouwen gekregen door de fijne en heldere samenwerking wat zeer belangrijk is in de processen van groei en heling. Door dat vertrouwen ging ik ook voor de volle 100% voor mezelf en absorbeerde wat ik door haar aangereikt kreeg. Heb hard gewerkt aan mezelf en ben daar Marylene ook zeer dankbaar voor want ik wist van mezelf dat de therapeut (e) die met mij aan de gang zou gang van goede huize moest komen want ik liet me toch echt niet zomaar iets aanreiken .. Na een klein jaartje te hebben gewerkt aan mijn processen, kan ik zeggen dat ik zeer blij ben dat ik die drempel over ben gegaan en zou ik er niet meer voor terug deinzen als ik de stap weer zou moeten maken. Het is o zo makkelijk om het allemaal te weten voor de andere en nog veel fijner dat je het nu ook voor jezelf weet en mee voort kan gaan. Een dikke dank is op zijn plaats voor de praktijk van Marylene.

Afgelopen week had ik mijn laatste sessie bij Marylene. Dat was even slikken. Ik had de laatste 6 maanden zo veel steun en houvast aan de sessies. Ik kijk er met een warm en dankbaar gevoel op terug. Gelukkig hebben we voorlopig 1 x per 3 maanden nog een terugkom moment om de vinger aan de pols te houden, dat is wel fijn. Ik heb heel veel geleerd en voel nu ook, dat ik op eigen kracht verder kan, alleen is een vangnet wel even prettig. Ik ben helemaal ten einde raad en overspannen begonnen. De huisarts had gezegd: je bent zeker een jaar uit de running. Nu, 6 maanden verder, ben ik toch echt weer terug! Ik heb veel verandert in mezelf en in mijn leef- en werkomstandigheden. Ik sta weer in mijn kracht en kan het aan. Ik heb weer plezier en kan weer genieten. Marylene heb ik als zeer invoelzaam, geduldig en liefdevol ervaren en ook als zeer kundig en professioneel. Ik ben dankbaar voor deze therapie die echt een ommekeer in mijn leven betekent. Daarom kan ik ook iedereen aanbevelen om moed te vatten en samen met Marylene te werken aan een beter leven!