Ervaringen

Toen ik in 2012 hij Marylene aanklopte was ik ten einde raad. Voelde me opgesloten in mezelf, door enorme controledwang volkomen onvrij. Loslaten kwam niet voor in mijn vocabulair.
Had al een therapie gedaan in een GGZ instelling maar was niet echt veel opgeschoten.
Ik was het mannetje: succesvol, good looking, alles voor elkaar. Maar dood ongelukkig. Ik leefde in een kooi van dwang en druk.

We hebben bijna een jaar gewerkt en ik zag voor het eerst echt progressie. Kreeg grip op mezelf. Werd gelukkiger.

Toen verloor ik door een ongeval alle grip op mijn lichaam.
Na een pauze van enkele maanden heb ik de therapie hervat. Deze keer niet meer het mannetje, maar kreupel in een rolstoel.
Depressief. Wanhopig.
Al gauw kwam ik er achter hoeveel ik voor het ongeluk al had geleerd en veranderd in mezelf. Was dat alleen even vergeten.
Vrij snel pakte ik die draad weer op.
En nu zijn we klaar. Menig een zal misschien niet begrijpem wat ik nu zeg: gevangen in mijn lichaam dat niets meer kan ben ik vrij. Vrij als eem vogel. Intens gelukkig. Levend in elk moment.
In vrede. Dankbaar.
En in de eerste plaats jou dankbaar, lieve Marylene.
Super wat we deden. Super hoe jij mij hielp. Er zijn geen woorden voor.
Dank!

Mensen, ik zou hier een roman kunnen schrijven. Doe ik niet, wees gerust. Niet hier, althans.

Alleen dit: nooit eerder in mijn leven heb ik zoveel aandacht en liefde ervaren als in deze therapie. Verstandelijk wist ik: Marylene ziet tientallen mensen in de week, maar gevolesmatig was het als of ik de enige was. Ik mocht bij haar komen ook al kon ik het niet betalen. Ben wat dan heet ' bijstandsmoeder' en dus echt niet in staat tot enige luxe. Toch vroeg ik om hulp. Voor het eerst trouwens. En er was net iemand klaar die het ook niet kon betalen. Een plekje voor mensen als mij, en die kwam vrij.

Het moest zo zijn.
20 keer was ik bij Marylene en deze periode is HET KRUISPUNT in mijn leven.
Zij was er voor mij. Dichtbij en toch met de nodige professionele afstand. Geen idee hoe zij dat doet, maar het was geweldig.
Wat een warme en professionele therapeut!

Ondanks moelijke omstandigheden voel ik me nu een rijk en sterk mens.
Ik voel mezelf. Houd van mezelf. En eten is niet langer mijn enige houvast.

Eten is nu een plezierige manier om goed voor mezelf te zorgen. Mensen, ik ben van 172 kg naar 99 kg gegaan. Kan het bijna zelf niet geloven. Zonder pijn of moeite, omdat ik nu voel dat ik het waard ben om te leven.
En, Marylene, wat je nog niet weet: ik heb werk! De laatste sollicitati was een succes!
Volgende maand begin ik. Het leven wordt beter!!!
En zonder jou? Was ik niet eens gaan solliciteren.
Dank, mooie wijze vrouw! Xxx

Ik heb even gewacht met schrijven op deze site, terwijl ik eigenlijk stond te popelen om dat te doen.

Begin van dit jaar had ik de therapie bij Marylene namelijk al afgerond. Het voelde heel goed!
En het fijne is, dat Marylene altijd ook een nazorg traject aanbied. 'Vinger aan de pols houden' noemt ze dat.
Gelukkig! Want ik vond het best eng om zomaar te stoppen. In juli en deze week ben ik dus nog een keer geweest.
Maar alles gaat goed! We hebben in feite samen onze blijdschap hierover gevierd.

Ik heb boven verwachting effect van de therapie.
Na een afschuwelijke scheiding met veel geweld, overlijden van een zus en mijn vader, depressies en gewichtsproblemen zat ik begin 2013 volkomen vast.
Eigenlijk had mijn leven alleen nog zin omdat ik voor mijn kids wilde zorgen. Maar zelf was ik er niet meer.

Mensen, ik ben er weer helemaal! Heel blij en gelukkig met mezelf en ook weer 30 kg lichter.
Het leven lacht me toe en ik lach terug
Dank je wel, lieve Marylene, voor al je vakkundige, warme en oprechte steun!

Wat een warm, liefdevol en persoon vol vakkennis is Marylene. Nadat ik thuis kwam te zitten met verschillende klachten ben ik begonnen bij Marylene. En wat voelde het fijn om daar te zijn. Hard werken, confrontaties die ik moest aangaan en het verleden dat naar boven werd gehaald. Maar wat begeleidde ze mij daar goed bij, op haar openhartige en vertrouwelijke manier.
Na bijna 2 jaar kan ik zeggen dat ik er weer helemaal ben en dat de doelen die ik gesteld had aan het begin ook daadwerkelijk behaald zijn. (Al leken ze zo onhaalbaar aan het begin) Ik ben ik weer en wat ben ik daar blij mee, maar dit zou nooit gelukt zijn zonder+ Marylene, die mij heeft aangezet er hard voor te werken en mij daar zo goed bij heeft begeleidt.

De mensen voor mij schrijven dingen die ik herken. Maar een thema is nog niet ter sprake gekomen: cultuurverschillen.

Ik kom van een ander land ver weg met andere normen, waarden, opvattingen, geloofsovertuigingen. Ben nu bijna tien jaar in Nederland. Heb goed mijn best gedaan om te integreren. Heb goed werk en spreek goed de taal.

Veel narigheid meegemaakt in mijn heimat. Daardoor hier een paar keer in behandeling geweest bij hulpverlening ggz omdat ik depressief en angstig was. Ook een kind verloren en man.
Marylene was de eerst die open stond voor waar ik vandaan kom. De eerste die veel interesse had en vroeg over hoe het in mijn heimat allemaal werkt. Zo ontdekten we samen verschillen. En werd ik bewust hoe vaak ik Nederlanders niet goed begrijp, me ten ontrechte afgewezen of uitgelachen voel. En ook overeenkomsten hebben we ontdekt. Want waar je ook vandaan komt: verlies van kind, man en heimat grijpt ieder mens aan. We hebben zo goed gewerkt. Iedere keer werd ik lichter ban ballast.
Ik ben nu zo rustig en vol vertrouwen. Heb meer Nederlandse vrouwen tot vriend. Ben blijer en kan Nederlandse humor beter begrijpen. Blijft een gek volkje
Dank je wel Marylene voor je onbevooroordeelde steun en vakkundige hulp. Mijn kleine meid draag ik nu dankbaar in mijn hart.
Lieve vrouw ben je met grote kwaliteit.
X T.

Uitbehandelt. Dat was de boodschap die ik meekreeg van de GGZ instelling waar ik meer dan twee jaar onder behandeling was.
Waarvoor? Ptss.
Maar ik was niet klaar. Angst beheersde mijn leven. Angst weerhield me om contacten aan te gaan. Om alleen s avonds over straat te gaan. Om op vakantie te gaan. Om.....zo veel te doen wat voor anderen heel normaal was.
Mijn huisarts legde zich er (ook) niet bij neer. Gaf me het kaartje van Marylene.

Eerst stabiliseren. Haar uitleg klonk veilig. Ik was idd niet stabiel. En ik moest uiteindelijk het werk doen!
En toen deden we diverse oefeningen die ik ook thuis via een opname kon herhalen. Wat een opluchting. Ik begon mezelf weer te voelen. En rust. Langzaam groeide het vertrouwen. Later dan verwerkingssessies. Ik voelde me sterk en veilig bij haar. Samen gingen we het aan. Er was zo veel inleving en begrip bij Marylene. Echt een samengevoel.
Nu kom ik nog steeds een keer in de drie maanden bij haar. Vinger aan de pols houden noemen we dat. Maar ik ben vrij. Vrij van angsten. Ik leef weer. En ik geniet ervan om haar te vertellen hoe het nu met me gaat. Ik heb mijn leven weer terug. Ben geen slachtoffer meer. Ik stuur mijn leven weer zelf.
Nu....ben ik werkelijk uitbehandelt. Dank!

Lieve Marylene, ik wil je heel erg bedanken! En wel zo, dat de hele wereld het kan zien!
Zoals je weet had ik me erbij neergelegd om levenslang de dikke gezellige Merel te zijn. Altijd goed lachs, de clown op ieder feestje. Terwijl ik eigenlijk stuk ging van binnen.
Dat is verleden tijd, dank zij jou!
Door jou ben ik eindelijk wie ik werkelijk ben. Het was hard werken maar jij stond me bij. Ik voelde je inleving en je liefde. Wat een gave heb je om door jouw liefde mensen te leren om van zichzelf te houden!
En nu kan ik alleen verder. 25 kg lichter, maar dat is niet eens meer het belangrijkste: dat komt wel goed. Waar het echt om gaat is de waarde die ik nu voel. Dank je wel, lief mooi mens, jij bent een kanjer! Xxx

De therapie bij Marylene was een groot succes.
Toen ik in de intake mijn ´doelen´ formuleerde geloofde ik er niet in deze ooit te halen. Nu, ruim een half jaar later, leef ik deze doelen ten volste.
Wat mijn voorgangers hieronder schrijven kan ik alleen onderstrepen: wat een vakvrouw en wat een warme persoonlijkheid.
Top!!!!

xxx S.

Ik heb meerdere malen behandelingen gevolgd in een GZ instelling bij psychologen en psychotherapeuten. Soms individueel, soms in een groep. Er was nooit echt aandacht voor MIJ. ik had vaak het idee dat er maar wat protocollen werden afgewerkt en daar moest ik dan inpassen.
Sommige dingen hielpen even. Maar na verloop van tijd was ik weer terug bij af. Ik kon mijn eetbuien niet beheersen, strafte mezelf met overgeven, werd depressief. Mijn omgeving had er veel last van. Dus voelde ik me weer schuldig en waardeloos.
Eigenlijk had ik opgegeven. En dat zei ik tegen mijn huisarts. Die haalde me over om naar Marylene te gaan. Zo van: als het je bij haar ook niet lukt mag je opgeven.
V***f het eerste contact was alles anders bij Marylene. Ipv in een klinische omgeving, waar je je meteen al patient voelt, kwam ik in een warm mooi huis, met liefde en smaak ingericht. De spreekkamer ademde een veilige en rustige sfeer. Marylene stond echt open voor me. Ik voelde haar oprechte interesse en medeleven. Ze liet me in mijn waarde. Dat had ik niet eerder zo ervaren! Ik voelde me gelijkwaardig. En dat is al die tijd zo gebleven. Ze zag me, ze hoorde me, ze begreep me. Dat was al heel veel! Maar ze gaf me ook al die handvaten die ik nodig had om mezelf te kunen helpen. Wat een kundigheid om je zo af te stemmen op een ander! Wat een warme, open en betrouwbare vakvrouw is zij! In minder tijd dan ik van tevoren had bedacht zijn we nu tot het einde van de behandeling gekomen. Ik voel me sterk en onafhaneklijk. Ik heb grip op het eten en geniet er zelfs van. Ik ben 35 kg afgevallen zonder dat ik er last van had. Na mate mijn innerlijke kracht en mededogen voor mezelf groeiden kon ik ook liefdevoller met mijn lichaam omgaan. Ik voed het nu met liefde. Ik voel vertrouwen en rust in mezelf waardoor overeten onvoorstelbaar is geworden. Ik leef eindelijk ten volste!
Ik ben Marylene erg dankbaar. Voor mij is zij een groot licht in GZ land.

V***f dat ik 9 jaar ben heb ik verschillende therapieen gevolgd zoals speltherapie, cognitieve gedragstherapie, beeldende therapie, PMT en groepstherapie. Na afronding van een therapie ging het vaak een paar maanden tot een jaar weer goed, maar uiteindelijk kreeg ik altijd weer een terugval. Zo ook in januari 2011. Ik ging weer antidepressiva gebruiken en dacht dat opnieuw in therapie gaan zinloos zou zijn. Ik had immers al zoveel vormen gehad en ik wist het allemaal wel, alleen lukte het me niet om het toe te passen.

Toch besloot ik in het voorjaar van 2011 in therapie te gaan bij Marylene, op aanraden van een kennis. Bij Marylene voelde ik me v***f het eerste gesprek welkom door de oprechte interesse die ze toont. Ik heb onze gesprekken als gelijkwaardig ervaren. De grootste meerwaarde is dat ik met haar hulp heb weten te achterhalen waar mijn gemis vandaan komt, iets dat tijdens de andere therapien nooit aan bod is gekomen. Samen met Marylene ben ik teruggereist naar het verleden om vervolgens in het hier en nu te kijken naar wat dit voor mij betekent en te ontdekken wat mij helpt om een gezonde, van het leven genietende volwassen vrouw te kunnen zijn!